Mijn werk ontstaat niet vanuit de strijd met het materiaal.
Ik zoek juist het materiaal bij het concept.
Tactiliteit speelt al vanaf het begin een grote rol in mijn werk. Mijn objecten nodigen vaak uit tot in beweging zetten, tot aanraken. Aanraken maakt je bewust van een grens, waar jij stopt en iemand anders, of iets anders, begint. Een grens, die scheiding en verbinding is.
Tasten is zinnelijk, direct en intiem.
Door middel van perceptie lijkt het, dat je overzicht en afstand kunt bewaren; zo kan je de wereld rationaliseren en met je verstand beheersen.
De tast ( en gehoor en reuk) vraagt een verdergaande betrokkenheid. Je kan je eigen aanwezigheid niet wegdenken, je maakt deel uit van de beleving.
Ik heb liever dat mensen daadwerkelijk iets voelen, betrokken raken bij het ding dat ik heb achtergelaten.
Ik wil dat mensen het werk ervaren en beleven en niet alleen bekijken.
Mijn werk vraagt om een fysieke dichtbij-heid van de beschouwer.
